حق رجوع بعد طلاق چیست و چه آثاری دارد

مراد از حق رجوع در طلاق رجعی آن است که مرد می‌­تواند در مدت عده بدون آنکه نیاز به عقد مجدد باشد با هر لفظ یا عملی به همسر خود بفهماند که او را مجددا به همسری خود پذیرفته ­است مشروط بر آنکه قصد رجوع داشته­ باشد. در واقع قانون­گذار ایران قصد رجوع را شرط اساسی در برقراری مجدد رابطه‌ی زناشویی قرار­داده تا امکان سوءِ­استفاده از زن مطلقه را از بین ­ببرد. و منظور از قصد­ رجوع آن است که مرد اراده‌ی واقعی مبنی بر از سر­گیری رابطه‌ی زناشویی و تشکیل مجدد خانواده‌ی خود را داشته باشد و بخواهد مجددا با همسر مطلقه‌ی خود زندگی ­کند. بنابراین اگر مرد قصد رجوع نداشته حتی اگر عملی انجام­ بدهد که نشان از رجوع باشد (مثل لمس کردن دست همسر خود یا بغل کردن وی) قانونا و بنابر نظر اکثر فقها رجوع واقع نشده ­است. علت اینکه در مدت عده‌ی طلاق رجعی، رجوع نیازمند عقد جدید نیست آن است که زن مطلقه‌ی رجعیه [در طلاق رجعی به زن مطلقه، مطلقه‌ی رجعیه گفته می‌شود] در در حکم زوجه است و تمام آثار زوجیت برپاست تا آنجا که قانون مدنی بیان کرده در عده‌ی طلاق رجعی زن حق نفقه دارد و مرد مکلف است نفقه‌ی زن خود را پرداخت کند و چنانچه از پرداخت نفقه امتناع کند زن قانونا می‌­تواند از او شکایت کند. (ترک انفاق جرم تلقی می‌شود و ۶ ماه تا دو سال حبس تعزیری دارد.)

مرد می‌­تواند به دو طریق به زن خود رجوع کند:

1. حرفی بزند و با همسر خود مصالحه کند مثل گفتن جمله‌ی دوستت دارم.
2. فعلی انجام­ بدهد که نشان از بازگشت به زندگی باشد، مثل آنکه دست همسر خود را بگیرد یا روسری او را از سر در­آورد.